روزگار رفته (آخرین سرخ ها)

انتشارات ثالث منتشر کرد:سوتلانا الکساندرونا الکسیویچ، نویسنده و روزنامه‌نگار اهل بلاروس برنده جایزه نوبل ادبیات سال 2015، به خاطر وجوه چند صدایی نوشته‌هایش ستوده شده است .این نویسنده که 31مه 1948 در اوکراین از پدری بلاروسی و مادری اوکراینی به دنیا آمد، در دوران فعالیت روزنامه‌نگاری خود، روایت‌هایی مستند براساس شواهد عینی در باره چند رویداد مهم در تاریخ شوروی سابق نوشت، وقایعی نظیر جنگ جهانی دوم، جنگ افغانستان، سقوط اتحاد جماهیر شوروی و فاجعه چرنوبیل.کتاب روزگار رفته،آخرین سرخ‌ها که روایتی از اضمحلال شوروی و ظهور روسیه جدید به روایت سوتلانا الکساندرونا الکسیویچ است، جوایزی همچون جایزه کتاب لس آنجلس تایمز را به دست آورده و در نشریاتی مثل واشنگتن پست ، نیویورک تایمز، بوستون گلوب و وال استریت جورنال به عنوان یکی از ده کتاب برتر سال انتخاب شد.فروشگاه اینترنتی نیک بوک

فروغ پوریاوری

پسرانی از جنس روی

انتشارات نگاه منتشر کرد: سوتلانا آلکسیویچ که در سال 1947 در بلاروس متولّد شده است، کار نویسندگی خود را با دو کتاب تحقیقی و مستندنگاری درمورد جنگ جهانی دوّم آغاز کرد: «جنگ چهرهای زنانه ندارد» (1985) و «آخرین شاهدان». سوّمین کتاب او، «پسرانی از جنس روی»، یک رسوایی واقعی در کشورش راه انداخت. برخی از آثار آلکسیویچ هنوز هم در سرزمین مادریاش ممنوع است و او مجبور شده نخست به فرانسه و سپس به سوئد مهاجرت کند. او اکنون در سوئد زندگی میکند.بخشی از مقدمه‌ کتاب:«آیِز آداموویچ» نویسندهای اهل بلاروس که احترام بسیاری برای «سوتلانا آلکسیویچ» قائل است در مقدّمهای که برای نخستین کتاب او، «جنگ چهرهای زنانه ندارد» ـ که در سال 1985 در اتّحاد جماهیر شوروی منتشر شد ـ نوشته است، حرفی عجیب به زبان میآورد: «کتاب سوتلانا آلکسیویچ به ژانری تعلّق دارد که نه هنوز تعریف شده و نه حتی اسمی دارد.» در واقع امّا این ژانر اسمی کاملاً مشخص دارد: مستندنگاری. امّا آن زمان دورهای بوده است که قانون سکوت تقریباً در همهجا برقرار بوده و خودسانسوری کاملاً رواج داشته است و همین خود نشانهای بر نخستین تَرَکها در بلوکهای یکدست بوده است. بیشک سوتلانا آلکسیویچ نویسندهای است که در دورانی که نخستین زمزمههای بزدلانه در مورد شرایط زمانه فروکش کرد، شهامت زیرپا گذاشتن یکی از آخرین تابوها را داشت: او افسان? جنگ افغانستان و جنگجویان آزادیبخش را ویران و پیش از هر چیز افسان? سرباز شوروی را نابود کرد که در تلویزیون در حال کاشت درختان سیب در روستاها نشان داده میشد در حالی که در واقعیت، به درون خانههایی کاهگلی که زنها و کودکان به آن پناه برده بودند، نارنجک پرتاب میکرد. همانطور که خود سوتلانا بر این مسئله تأکید میکند اتّحاد جماهیر شوروی، حکومتی میلیتاریستی بود که خود را در قالب کشوری معمولی پنهان میکرد و در نتیجه کنار زدن برزنتهایی خاکیرنگ که پایههای سنگی این حکومت را میپوشاند، کاری خطرناک بود. هنوز چیزی از انتشار نخستین چکید? پسرانی از جنس روی در 15 ژانویه 1990 در روزنامه کومسومولسکایا پراودا نگذشته بود که سوتلانا رگباری از تهدیدها را دریافت کرد. به او هشدار دادند که آدرس محل سکونتش را میدانند و میروند سر وقتش و با او تسویه حساب میکنند. او چه کرده بود؟ هال? قهرمانی جوانکهایی را که از جنگ بازمیگشتند از بین برده و آخرین پناهگاه آنها یعنی همدلی همشهریهایشان را از آنها ربوده بود. وضع بدتر از این هم شد: این جوانها که سلاخی جنگ را به شدّت تجربه کرده و دوستان، توهمها و حتی خواب و سلامتیشان را از دست داده بودند و قادر نبودند زندگی عادی خود را از سر بگیرندـ پسرانی پُرشور که اغلب از نظر جسمی ناقص شده بودند ـ از همان نخستین چکید? این کتاب که در مطبوعات منتشر شد، در چشم اطرافیانشان به مُشتی متجاوز، قاتل و وحشی تبدیل شدند. این زن چهل و دو ساله با سر و وضعی روستایی، دوباره آنها را به خط مقدّم فرستاد و در معرض آتشِ فجایعِ گذشته و بیتفاوتیِ حال قرار داد… این قهرمانانی که افسان? امپراتوری، آنها را شکل داده بود و به نام دوستیای اسطورهای جنگیده بودند شاید میتوانستند به زندگی خوب و بد خود ادامه دهند اگر همچنان حکومت ـ حتی اگر شده ناشیانه ـ از آنها حمایت میکرد. امّا چنین چیزی دیگر غیرممکن بود.فروشگاه اینترنتی نیک بوک

ابوالفضل الله دادی

زمان دست دوم

انتشارات چشمه منتشر کرد:زمان دست دوم نخستین بار سال 2013 منتشر شد. پنجمین کتاب سوتلانا الکسیوویچ (1948)شوروی بعد جنگ جهانی دوم را روایت میکند. این روزنامه نگار و روایتگر برجسته بلاروسی در سال 2015 جایزه ی ادبی نوبل را از آن خود کرد. زمان دست دوم داستان انبوهی آدم در زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی است. او با هزاران نفر از اقشار، طبقات، سنین و نژادهای گوناگون درباره تاثیر فروپاشی حرف میزند. از اساتید دانشگاهی که بعد فروپاشی ته سیگار جمع میکردند تا قهرمان جنگی که دیگر کسی محترمش نمی داشت، از کاسبان و دلالان تازه تا اعضای سابق حزب، گستره ی آدم ها شگفت آور است. الکسیویچ در این شاهکار نشان میدهد که چگونه فروپاشی و هرج و مرج برآمده از آن بر میلیون ها انسان تاثیر نازدودنی کذاشت...و عشق ها، جوانی ها، رویاها، قهرمانان و در نهایت زندگی هایی که ناگهان عوض شدند...او بدون هیچ گونه پیش داوری فقط روایت میکند، و همان روند کتابهای نیایش چرنوبیل و جنگ چهره زنانه ندارد را در این کتاب به اوج می رساند. قصه زندگی هایی که یک شبه دگرگون شدند...فروشگاه اینترنتی نیک بوک

عبدالمجید احمدی

آخرین شاهدان

انتشارات هیرمند منتشر کرد: روز به روز از شمار کسانی که میتوانند جنگ جهانی دوم را تعریف کنند کم میشود.این کتاب خاطرات آخرین های آنان است...آن ها همه کودک بودند.

مصطفی مظفری

پسران رویین

نشر چشمه منتشر کرد:سوتلانا اَلکسیویچ (متولد 1948)، اولین نویسنده‌ی اهل بلاروس که نوبل ادبیات بُرد، در پسران رویین از تهاجم خونینِ شوروی به افغانستان و سربازانِ کُشته‌شده‌ای می‌گوید ه در تابوت‌هایی از جنس روی به وطن‌شان بازگشتند و شبانه، بی‌آن‌که اجازه‌ی گشودن تابوت‌های‌شان داده شود، به خاک سپرده شدند. او پای غلیان تأثیرانگیز عواطف و روایات صریح مادران، فرزندان، پرستاران، پیاده‌نظام‌ها و نیروهای اداری از جنگی می‌نشیند که هستی‌شان را می‌سوزاند اما بانیانش آن را عملیات «حافظ صلح» نامیدند و حتی جنگ بودنش را هرگز به رسمیت نشناختند.سوتلانا الکسیویچ، آن‌طور که فیلیپ گورویچ در نیویورکر نوشته، در آثارش «نه در خدمت یک ایدئولوژی که در خدمت یک ایده است: گوش سپردنِ با دقت به مردمان عادیِ زمانه‌اش و به روی کاغذ آوردن شنیده‌هایش به گیراترین صورت ممکن.»پسران رویین سومین کتاب از پنجگانه‌ی صداهایی از آرمانشهرِ نویسنده است که چهار جلد دیگر آن به ترتیبِ سال انتشار از این قرارند: جنگ چهره‌ی زنانه ندارد، آخرین شاهدان، نیایش چرنوبیل و زمان دست‌دوم.فروشگاه اینترنتی 30بوک

صداهایی از چرنوبیل

انتشارات آرمان نوباوه منتشر کرد:جهان به دو بخش تقسیم شده است؛ یک طرف ماییم؛ چرنوبیلی ها و طرف دیگر شما ایستاده اید؛ دیگران، دقت کرده اید؟ اینجا هیچ کس نمی گوید روسی بلاروسی یا اوکراینی است. ما خودمان را چرنوبیلی می نامیم. «ما چرنوبیلی هستیم.» ، «من یک چرنوبیلی ام.» ، انگار مردمی دیگریم؛ ملتـی نو.فروشگاه اینترنتی نیک بوک

محمود فرخنده زاده

سرانجام انسان طراز نوین

انتشارات مینوی خرد منتشر کرد:5 مارس 1953؛ مرگ استالین در 14 سپتامبر نیکیتا خروشچف دبیر اول کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی میشود.فوریه 1956؛ خروشچف در سخنرانی خود در کنگره بیستم حزب، کیش شخصیت استالین وبرخی از افراط کاری های سیاست های او را به باد انتقاد میگیرد... .فروشگاه اینترنتی نیک بوک

مهشید معیری

جنگ چهره زنانه ندارد

انتشارات چشمه منتشر کرد:سوتلانا الکسیویچ (1948) اولین نویسنده‌ی تاریخ است که به خاطر نوشته‌هایش در ژانر مستند نگاری جایزه‌ی ادبی نوبل را از آن خود کرد.جنگ چهره‌ی زنانه ندارد روایت پر فراز و نشیب این مستند نگار بلاروسی است از روزگار و خاطرات زنانی که در ارتش اتحاد جماهیر شوروی در جنگ جهانی دوم جنگیدند و حالا بعد از سال‌ها از کابوس‌ها، تنهایی و هول‌های‌شان می‌گویند. او چند صد نفر از این زنان را می‌یابد و با تمام‌شان حرف می‌زند. از هر قشری هستند؛ پرستار، تک تیرانداز، خلبان، رخت شور، پارتیزان، بی سیم چیو… و خاطرات تکان دهنده‌اند. زنانی که پوتین پوشیدند و در ترکیب خاک و خون و ترس زنده ماندن… الکسیویچ با تدوین این آدم‌ها کنار هم کلیتی می‌سازد و متناقض و شورانگیز، پرهیاهو و صامت… کتاب گاه شامل چنین لحظاتی می‌شود که فراتر از خوانده‌ها و شنیده‌های مرسوم است درباره‌ی جنگ، بی پرده و عریان است و ناگهان مادری را به ما نشان می‌دهد که برای عبور از خط بازرسی آلمانی‌ها بچه‌اش را نمک اندود می‌کند تا تب کند و سربازان بهراسند از تیفوس و او بتواند در قنداق بچه‌ی گریان با پوست ملتهب سرخ شده دارو ببرد برای پارتیزان ها… و این کتاب چنین آدم‌هایی است… فروشگاه اینترنتی نیک بوک