مرگ به وقت بهار (پالتویی)

انتشارات بیدگل منتشر کرد: به این شکل زندگی‌ کردن عادت کرده بود و وقتی مردم فکر کردند دیگر انسان نیست و قفس را باز کردند، چیزی عوض نشد. همان‌جا ماند. هیچ‌چیز برایش مهم نبود، چه می‌ماند پشت میله‌ها چه نمی‌ماند. خودش زندان خودش بود. هرکسی زندان خودش است، چیزی عوض نمی‌شود، فقط عادت‌های ما هستند که عوض می‌شوند. مرگ به وقت بهار، کتابی است پر از خشم، وحشت، انزجار و درعین‌حال زیبایی که زبان صریح و زنده‌ و قدرت خیال‌انگیزی آن در صفحه‌به‌صفحه‌اش مشهود است. پرواضح است که این کتاب اثری هنری و حقیقتاً بی‌بدیل است. به قول راوی داستان هنگام توصیف چشمه‌ای کوهستانی: «چیز زنده‌ای بود فرای درک و فهم.» و بی‌شک کتابی است که به‌هیچ‌وجه فراموش نمی‌شود. (جان سلف)فروشگاه اینترنتی نیک بوک

نیلی انصار

سفرها و گلها

انتشارات گویا منتشر کرد: هیچ چیز نبود که نتوان آن را دید. زندگی هر روزه‌ی آنها در برابر دید مردم بود. مردمی که به شکل شگفت‌انگیزی زیبا بودند، با اندامی متناسب، بی هیچ عیب و نقصی، با ناخن‌‌هایی آنچنان کامل که شبیه به نیمه‌ی پوسته‌ی تخم کبوتری بود، با گیسوانی چون آبشار، چشمانی با شفافیت بی غش و حالتی فرشته‌وار. محبوب و مهربان، با ذهنی روشن... مردمانی از نژاد برتر، هم از جنبه‌ی جسمانی، هم از لحاظ فکری، با جذبه‌ای نگفتنی، قدرتمند و مهیب. چنین انسان‌هایی تا به این حد شیشه‌ای شده که تا سال‌های سال هم زنده می‌مانند. خیلی عادی، در مقابل دید همگان زندگی می‌کنند، و همین آنها را مجبور می‌کند تا همه‌ی عادات بد، هیجان‌های شدید، خشم، حسادت، نفرت و حتا افراطی‌ترین آنها، آرزوی کشتن یکدیگر را هم مخفی می‌کنند و به سبب پنهان کردن اجباری بدی‌های درون‌شان، غرایزشان، اعتدافات‌شان و شک‌هایشان، به خاطر سرکوب کردن احساسات منفی‌شان، به جایی می‌رسند که دیگر اصلاً ندارندشان، طوری که انگار هرگز از ابتدا چنین احساساتی در خود نداشته‌اند. زندگی‌شان یکنواخت است؟ نمی‌دانم. تنها چیزی که می‌دانم این است که همه‌شان زیادی پاک‌اند.فروشگاه اینترنتی نیک بوک