اقتصاد ایران

نشر علم منتشر کرد:اقتصاددانان مکتب مونیتاریسم (پول گرایی) و نیز پاره ای از مدافعان مکاتب دیگر اقتصادی، مبنای تورم در ایران را افزایش میزان نقدینگی، چه بر اثر سیاست های بانک مرکزی و چه بر اثر بی انضباطی مالی دولت، تلقی می کنند. اهمیت و نقطه ی قوت کتاب علی دینی ترکمانی این است که چنین نگاهی را بر پایه رویکرد پست کینزی و اقتصاد سیاسی به چالش می کشد و علت اصلی تورم و رکود را در ناتوانی اقتصاد ایران در تبدیل نقدینگی به ظرفیت های تولیدی مولد، به علت سازمان تولید و نظام حکمرانی و نهادی ضعیف، می داند. این موضوع به طور روشمند در فصول مختلف کتاب دنبال و نشان داده می شود که عوامل نهادی نظیر نهادهای موازی یا به اصطلاح ایشان "تو در تویی نهادی" موجب تضعیف "ظرفیت جذب" (توانایی اقتصاد در پیشبرد موفق فرایند انباشت سرمایه و همین طور توانایی اقتصاد در انتقال دانش علمی و فنی) شده است. ضمن این که، بی انضباطی مالی و ناتوانی در تبدیل نقدینگی به ظرفیت های تولدی مولّد کنترل کننده ی فشارهای تورمی محصول درونزاد و اجتناب ناپذیر تو در تویی نهادی است.در حوزه سیاست گذاری اقتصادی نیز نگارنده به طور منطقی به نقد "اجماع واشنگتنی" و سیاست های "تعدیل ساختاری و تثبیت اقتصادی" صندوق بین المللی پول و بانک جهانی می پردازد. مطالعات تطبیقی بالاخص مقایسه ی ایران و چین و مقایسه عملکرد تورم و نقدینگی در دوره ی پیش و پس از انقلاب، به فصول مختلف این کتاب غنا می بخشد... مطالعه ی این کتاب را به همه ی کسانی توصیه می کنم که علاقه مند به فهم بهتر سازوکارهای پولی و مالی به ویژه ریشه ی اصلی نهادی تورم و رکود در چهار دهه ی اخیر ایران هستند.فروشگاه اینترنتی نیک بوک