پازل شعر امروز (71)(قصیده لبخند چاک چاک)

ای کاش نام را چون پیراهن خیسی می شد از تن بیرون کشید و به گوشه یی پرت کرد ای کاش نام را در حفره ی دیواری می شد نهان کرد، اما نام به چهره ی آدمی درمی آید با انسان رشد می کند چهره ی آدمی را می پوشد و خود انسان می شود

ای کاش نام را چون پیراهن خیسی می شد از تن بیرون کشید و به گوشه یی پرت کرد ای کاش نام را در حفره ی دیواری می شد نهان کرد، اما نام به چهره ی آدمی درمی آید با انسان رشد می کند چهره ی آدمی را می پوشد و خود انسان می شود