لذت ‌های ناممنوع

نشر بیدگل منتشر کرد:دربارۀ لذت‌های ممنوع زیاد نوشته‌اند. ولی دربارۀ لذت‌های «ناممنوع» چه؟ «لذت‌های ناممنوع»، کتاب جدید و بی‌نظیر آدام فیلیپس است، نویسندۀ کتاب‌های «حسرت»، «عاقل شدن» و «در باب تعادل». بنا به استدلال او، عموماً این لذت‌های ممنوعه‌اند که فکر ما را به خود مشغول می‌کنند؛ ولی اگر خوب تأمل کنیم، شاید بتوانیم از امور ناممنوع هم، اگر نه بیشتر، دست‌کم به‌اندازۀ تابوها لذت ببریم. درضمن، چه‌بسا برآورد ناقصی داریم از اینکه با محدود ‌شدن ما، تحت قیدوبند امر ممنوعه و قوانینش، جهانمان چقدر محدود می‌‌شود. «لذت‌های ناممنوع»، کتابی است بلندپروازانه که از احساس ناامنی و بی‌ثباتی زندگی مدرن می‌گوید و به بررسی پویاییِ فلسفی، روان‌شناختی و اجتماعی‌ای می‌پردازد که بر میل انسان حاکم است و به واقعیت روزمرۀ او شکل می‌دهد.آدام فیلیپس، تیزبین‌ترین روان‌کاو از میان روان‌کاوان اهل قلم، همواره رسالتش را بیشتر خویشاوند ادبیات دانسته تا علم. شغل اصلی‌اش بینش و آگاهی‌ای به او می‌دهد که در نوشتارش به‌صورت شور و اشتیاقی نامعمول خود را نشان می‌دهد. همۀ نویسندگان بزرگ، آگاهانه یا ناخودآگاه، موقع نوشتن از روش تداعی آزاد روان‌کاوان بهره می‌جویند و در می‌یابند که به‌تعبیری شکل‌گیری اثر در هنگام نوشتنش نوعی سیاحت و انکشاف خود است، تماشای ذهنمان وقتی مشغول کار است؛ ولی کم‌اند نویسندگانی که مثل فیلیپس آن سوائق را درک کنند و شیفته‌شان باشند. مقاله‌های او شاهدی است بر این مدعا. - (تیم آدامز، گاردین)فروشگاه اینترنتی 30بوک

نشر بیدگل منتشر کرد:دربارۀ لذت‌های ممنوع زیاد نوشته‌اند. ولی دربارۀ لذت‌های «ناممنوع» چه؟ «لذت‌های ناممنوع»، کتاب جدید و بی‌نظیر آدام فیلیپس است، نویسندۀ کتاب‌های «حسرت»، «عاقل شدن» و «در باب تعادل». بنا به استدلال او، عموماً این لذت‌های ممنوعه‌اند که فکر ما را به خود مشغول می‌کنند؛ ولی اگر خوب تأمل کنیم، شاید بتوانیم از امور ناممنوع هم، اگر نه بیشتر، دست‌کم به‌اندازۀ تابوها لذت ببریم. درضمن، چه‌بسا برآورد ناقصی داریم از اینکه با محدود ‌شدن ما، تحت قیدوبند امر ممنوعه و قوانینش، جهانمان چقدر محدود می‌‌شود. «لذت‌های ناممنوع»، کتابی است بلندپروازانه که از احساس ناامنی و بی‌ثباتی زندگی مدرن می‌گوید و به بررسی پویاییِ فلسفی، روان‌شناختی و اجتماعی‌ای می‌پردازد که بر میل انسان حاکم است و به واقعیت روزمرۀ او شکل می‌دهد.آدام فیلیپس، تیزبین‌ترین روان‌کاو از میان روان‌کاوان اهل قلم، همواره رسالتش را بیشتر خویشاوند ادبیات دانسته تا علم. شغل اصلی‌اش بینش و آگاهی‌ای به او می‌دهد که در نوشتارش به‌صورت شور و اشتیاقی نامعمول خود را نشان می‌دهد. همۀ نویسندگان بزرگ، آگاهانه یا ناخودآگاه، موقع نوشتن از روش تداعی آزاد روان‌کاوان بهره می‌جویند و در می‌یابند که به‌تعبیری شکل‌گیری اثر در هنگام نوشتنش نوعی سیاحت و انکشاف خود است، تماشای ذهنمان وقتی مشغول کار است؛ ولی کم‌اند نویسندگانی که مثل فیلیپس آن سوائق را درک کنند و شیفته‌شان باشند. مقاله‌های او شاهدی است بر این مدعا. - (تیم آدامز، گاردین)فروشگاه اینترنتی 30بوک