یادگاری

انتشارات شقایق منتشر کرد:با خود گفتم: «دیدی آخرش دیوانه شدم؟!»توهم زده بودم!مغز بیچاره‌ام این همه تنهایی را تاب نیاورده و کارش به خواب دیدن با چشم‌های باز رسیده بود.اما شنیدن دوباره‌ی اسمم با صدای رو به فریاد او من را از خیال توهم زدن بیرون کشید.به سختی برخاستم، تن کرختم را از روی نیمکت بلند کردم و سمت ساحل چرخیدم.چندبار پلک زدم تا تصویر تار آن دو مرد که از فاصله‌ی دور در امتداد ساحل به سمتم می‌دویدند، واضح شود.هنوز مغزم گیج بود اما قلبم بیش از آن صبر نکرد.فرمان تنم را قلب بر عهده گرفت و پاهایم را مجبور به دویدن کرد.-خدایا... وای خدایا... وای...!چشمانم پر شد از اشکی داغ، آن‌قدر داغ که تا مغزم را سوزاند.طول اسکله را دویدم، پله‌های چوبی را دو تا یکی پایین پریدمگام بر شن‌های ساحل کوبیدمو با پشت دست اشک‌هایم را پس زدم تا بار دیگر او را ببینم و یقین کنم که خواب ندیده‌ام.نه... خواب نمی‌دیدم، خودش بود. خود خودش...فروشگاه اینترنتی نیک بوک

گرگ باران دیده

انتشارات شقایق منتشر کرد:هیما مات‌زده بلند شد و به سمت در خروجی رفت.حتی قطره‌ای اشک به چشمانش ندوید.کفش‌های اسپرتش را بدون بستن بندش پوشید.به محض باز کردن در بزرگ و چوبی، باد مثل لشگر آماده نبرد به سمتش هجوم آورد.لرز به دندان‌هایش افتاد، اما هیچ چیز نمی‌توانست متوقفش کند.باید می‌رفت.مهم نبود به کجا، فقط باید می‌رفت.هوا تاریک بود و آسمان سورمه‌ای رنگ بر روی درختان بی‌شاخ و برگ سایه انداخته بود.چرا این پاییز چند ساله تمام نمی‌شد؟چندین بار سکندری خورد.افتاد، خیس و گلی شد، اما باز به رفتن ادامه داد.باید می‌رفت، اگر می‌ماند می‌مرد!پاییز یعنی اولین فصل عاشقی‌هایش...پاییز یعنی اولین فصل محرمیت‌شان...پاییز یعنی زیر چتر دو نفره قدم زدن...پاییز یعنی رفتنش...پاییز یعنی نبودنش...هر آدمی توی زندگی‌اش یک مترادف پیدا می‌کندو مترادف هیرسا برای او «پاییز» بودکه همیشه در یادش با این تعریف از او یاد می‌کرد.فروشگاه اینترنتی نیک بوک

تقاص دل (آترینا)

انتشارات کتاب آترینا منتشر کرد:نگاهم به سمتش سرخورد، سرش را به صندلی تکیه زده و پلک هایش روی هم افتاده بود. حالا که پلک هایش روی هم افتاده بود مژه های بلندش بهتر خودنمایی می کردند. نگاهم چرخ زد روی تک تک اعضای صورتش. ابروهای حالت دار و تقریبا کوتاهش، چشم های کشیده و مژه های بلند و فرخورده اش، بینی متناسب با صورتش و لب های صورتی... به سختی نگاه گرفتم و از پنجره هواپیما به ابرهایی که از کنارمان می گذشتند چشم دوختم. چه بلایی سرم آمده بود؟ چرا نمی فهمیدم؟ این حس های ضدونقیض حالم را دگرگون می کرد. حس های نابی که تنها با بودن کنار او به جانم می افتادند. او دختری بود با تمام قدرتش در برابر من قدرتمند. دختری که با آمدنش پوز من و قدرتم را به خاک مالید و با بی اعتبار کردن نام من، به نام خودش اعتبار بخشید. و حالا باید از او در این لحظه در این مکان متنفرترین بودم؛ اما نبودم. نبودم و بدتر اینکه حس خوبی از بودن کنار او زیر پوستم می دوید. متنفر نبودم و این بدترین بلاتکلیفی دنیا بود.فروشگاه اینترنتی نیک بوک

عطر موهایت

انتشارات شقایق منتشر کرد:- دلم برات تنگ شده بود. زبانش قدرت بیان هیچ کلامی را نداشت. در عوض، گوش هایش به کار افتاده و با ولع صدای ضربان قلبش را می شنید. سهیل فاصله گرفت و با لبخند کم رنگی که روی لب هایش نقش بسته بود، به چشمان همرنگ شبش چشم دوخت. - بی معرفتی دیگه، این طوری من رو معتاد خودت کردی حالا هم گذاشتیم تو خماری. احساس می کرد هر آن ممکن است قلبش از سینه بیرون بزند.فروشگاه اینترنتی نیک بوک

پریزاده ام

انتشارات شقایق منتشر کرد: اشکی از گوشه ی چشمم چکید. چقدر دلم می خواست سر روی شانه اش بگذارم. عمیقا پلک روی هم بفشارم و رایحه ی خوشایندش تا ته ریه هایم نفوذ کند، اما شدنی نبود. می ترسیدم... می ترسیدم غرق آن ابعاد دوست داشتنی شوم. باز هم چشم بگشایم و ببینم نیست و باید چند ماه دیگر با درد نداشتنش زندگی کنم. کاش می شد من هم بدون هیچ واهمه و ترسی مثل خودش دلتنگی هایم را با او قسمت می کردم. ولی مگر می شد؟ تا می آمدم چیزی بگویم رفته بود و ماه ها جای خالی اش تکه تکه جانم را به یغما می برد.فروشگاه اینترنتی نیک بوک

فصل وصل

انتشارات شقایق منتشر کرد: تکان اتابک را از گوشه چشم دید. چرخیدنش سمت او و نفس گرفتنش را هم؛ اما هنوز نمی توانست از جایش تکان بخورد. دلش فقط می خواست کسی کنارش بود و یک دل سیر گریه می کرد برای دل بیی تاب و افسار گسیخته اش؛ اما انگار غدد اشکی هم با او سر لج افتاده بودند، آنجا که نباید پرکار می شدند؛ می باریدند و حالا انگار خشک سالی گرفته بودند. صدای گرم و آرام اتابک او را از میان افکار بی سر و ته خودش بیرون کشید. - می دونم پیاده روی کردی و خسته ای؛ ولی... فکر کردم اینجا، اون بالا، جایی که به جز من و تو و خدا کس دیگه ای حضور نداره راحت تر بتونیم با هم حرف بزنیم تا اگه تو بخوای دعوا کنی، بد و بیراه بگی یا حتی دلت بخواد منو بزنی، احت باشی و از کسی خجالت نکشی. اشاره اتابک به بالای تپه رو به رویشان بود؛ اما جمله هایی که گفت بیشتر به نظر الهه آمدند تا ارتفاعی که تپه داشت. خسته که بود؛ اما... یعنی واقعا می توانست دست روی او بلند کند و تمام عقده هایی که در دلش سنگ شده بودند سرش خالی کند یا نه؟ فروشگاه اینترنتی نیک بوک

دنیای بیمار

انتشارات شقایق منتشر کرد:نگاهش خشک شده بود در چشم علیرضا:(دروغه همه چی. نه؟)علیرضا چشم بست و پیشانی روی پیشانی او گذاشت. نفس گرفت از هم نفسش و درد سینه اش کم شد.حالا بغض داشت. حالا که طلا این طور در آغوشش با هراس و امیدی واهی می خواست بشنود همه چیز دروغ بوده، بغض داشت.از بازی های زمانه بغض داشت.از دست روزگار خسته شده بود. از این دلی که دلداری ممنوعه طلب می کرد گلایه داشت. پر از فریاد بود و فریادهای این مرد همیشه بی صدا بود.چشم که باز کرد، اشکش چکید در چشم طلا و پلک طلا روی هم نشست... و اشک از کنار چشمش راه گرفت.فروشگاه اینترنتی نیک بوک

دیوونگی نکن

انتشارات شقایق منتشر کرد:پاهایم، پاهایم که نه، انگار کل بدنم سرب می شود و پاهایم میخ به زمین! نگاهم مستقیم به چشمانش گره خورد؛ گویی هیچ جای دیگر قابل دیدننباشد. یعنی ممکن است در یک لحظه جاذبه آن قدر شدید شود که نگذارد توحتی یک قدم هم حرکت کنی؟چرا همه چیز متوقف شده است؟ هوا، هوا برای نفس کشیدنم چرا کم شده؟چرا صدای ضربان قلبم در گوش هایم می پیچد؟ مگر قلب در سینه نیست، پس چرا قلب من لعنتی، در حلقم می کوبد؟! نمی دانم برای او چقدر طول می کشد، برای من گویی یک قرن است ایستاده ام و نگاهش می کنم. چرا حسی ندارم؟ حس؟ حس دارم، اما معنی نمی شود.منگم یا مرده ام؟فروشگاه اینترنتی نیک بوک

دست هایت را به من بده

انتشارات شقایق منتشر کرد:- هستی درخشان تو می دونی از کی عزیز دلم من شدی؟می دونی از کی هستی من شدی؟ از کی دیگه تمام زندگی منی؟خودم نمی دونم.خودمم جواب این سوال رو نمی دونم. یه روز چشم باز کردم و دیدم از هدفم هزار هزار کیلومتر دور شدم. یهو به خودم اومدم و دیدم دلم می خواد فقط کنارت بشینم.دلم می خواد به حرفات گوش بدم، به تمام توضیحاتی که می دی، یهو به خودم اومدم و دیدم شدی عزیز دلم.فروشگاه اینترنتی نیک بوک