زندگی کن بگذار دیگرانم زندگی کنند

انتشارات نگاه منتشر کرد :زندگیِ لعنتیِ دلنشینِ ما همین است دیگر. همیشه اتفاقی بی گاه پیش از تو به منزل می رسدفروشگاه اینترنتی نیک بوک

نامه کانون نویسندگان ایران (1)

نامه‌ها سید علی صالحی (متن کامل نامه ری را)

باد می‌آید در خیمه علف. باد می‌آید و همان‌جا منتظر تو می‌ماند. آیا برای بید لب آب. یا پروانه‌ای در پونه‌زار زادگاهت. پیغامی نداری؟

عاشق شدن در دیماه

هم از این روست که تو را دوست می دارم. برای مرده من نه اندوه آسمان و نه گور زمین، تنها کابوس بی بوسه رفتن مرا از گفتگوی گهواره بگیر.

زرتشت و ترانه‌های شادمانی

انتشارات دارینوش منتش کرد: در ستایش دست ها این نخستین نماز آفرینش نیست آرامشی را در اندیشه ام که از راستی و روشنایی روایت کند. و این که ای اردیبهشت سرود ساز خشنودی خرد را بر این برهنگان تشنه بباران که یکسره چشم پای روزان و روند گاتند اینان خداوند گارانند. فروشگاه اینترنتی نیک بوک

پازل شعر امروز (42)(آغوش حروف آهسته آزادی)

شادا، شادا. بیداد و بی‌هودگی... بر بادا، بادا كه تا هست. این سپیده‌دم پروانه‌پرست. تو را به نور، تو را به رویا. تو را به راه بخواند، تو را كه نه تاریكی، تو را كه نه توهین. تو را كه نه توفان حتی نتوانست...! گاهی یكی به روی و گاهی یكی به زیر، دنیا همین است دیگر: مهم نیست، شادا... تو. خس و خاشاك خستگی‌ناپذیر!

نگران نباش همه چیز درست خواهد شد

سخت نگیر آرام باش رویاهای روشن خود را مرور كن و نزدیك‌تر بیا آدمی ادامه آرام آدمی‌ست و همین خوب است كه آدمی آدمی را دوست می‌دارد.

نامه‌ها

بی‌قرارم بی‌قرارم می‌خواهم بروم می‌خواهم بمانم دارم در ترانه‌ئی مبهم زاده می‌شوم به نسیما بگو كتاب‌های كودكان را كنار گلدان و سوالات هفت سالگی چیده‌ام گونه‌هایم گر گرفته است تشنه نیستم می‌خواهم تنها بمانم در اتاق را آهسته ببند

ردپای برف تا بلوغ کامل گل سرخ

انتشارات نگاه منتشر کرد: پُرامید، پیگیر و پایان‌ناپذیر. این‌گونه زیستن، زبانِ گفت‌وگوىِ من با جهان است، چندان كه گاه از خود سؤال مى‌كنم: نشناختن، نیاموختن، و باور نیاوردن به نومیدى… آیا علتِ عادت به تحملِ رنج‌ها نیست؟ باشد…! چه كسى گفته است بالاتر از سیاهى رنگى نیست!؟ به وقت، كه با رؤیاهایمان به جنگِ مرگ مى‌رویم، درمى‌یابیم كه بالاتر از سیاهى، تازه سرآغازِ همه رنگ‌هاى بى‌نهایتِ حیات است.زیستن در چنین اقلیمى‌ست كه پرده از رخسارِ رازآلودِ چیستى‌ها را كنار مى‌زند، و تو بى‌آن‌كه در زَمهریرِ هجومِ رنج‌ها به زانو درآیى، با ایمانى تمامْعیار، خویش را آواز مى‌دهى كه توانستن در نخواستن است، هم به امیدِ عاشقانه‌ترین آرمان‌هاى انسانى، كه یكى از آن میان… همین پیگیرىِ بى‌پایانِ خلاقیت است.و اینجا براى من همه چیز یعنى آفرینشِ شعر، آن هم در هر شرایطى! ذره‌ذره ذوب شدن تا سَرحدِ ناپیدایى، حالا به هر تعبیرى… جز آن مقصد كه مضمونِ فطرى یا تقدیرِ خودْنوشته توست. فقط یك چیز، همه چیز براى یك چیز! و نخستْ قَدَم آن است كه خود فدایى بى‌چند و چون آن شوى، چه رسد به هرچه وابسته به این سپنجِ خور و خواب و درد و دوا.هم اگر گفته شود كه این راه را هزاران خطا در پى است، تو را چه باك! زیرا در سرنوشتى چنین، سرشتى نیز چنین باید. وقتى به راه برخاستى… تا انتهاىِ جهان برو! مكث، مرگ است. نباید بَرده شرایط شد، شرایط را باید دگرگون كرد.شرایط سخت است؟ باشد…! انسان هم سرسخت است. ما همچنان در پناهِ انسانى‌ترین رؤیاها، زنده و پُرامید خواهیم زیست؛ رُخ به رُخِ ناراستى‌ها، رو در روىِ كاستى‌ها. ما در خواب حتى نباید از تمرینِ حساس ماندن در برابرِ سرنوشتِ انسان خسته شویم. حساس ماندن در اقلیمى فراسوىِ خواسته‌هاى موقت و میرا. رازِ امید و روایتِ رؤیاهاى زندگى همین است؛ انسانِ نوشتن براى نوشتنِ انسان. همه چیز انسان است.فروشگاه اینترنتی نیک بوک